-
1 wypacz|yć
pf — wypacz|ać impf Ⅰ vt 1. (odkształcić) to distort, to warp [drewno, plastik]; to buckle [metal]- wilgoć/wysoka temperatura wypaczyła drzwi dampness/the high temperature warped the door2. (zafałszować) to distort [myśl, wyniki, rzeczywistość]; to twist [słowa, sens, wypowiedź]; to misrepresent [poglądy, prawdę, znaczenie]; (tendencyjnie zmienić) to skew [rezultat, obliczenia, statystykę]; to pervert [ideologię, doktrynę, patriotyzm]; to warp [sąd, ocenę]- sens jego wypowiedzi został wypaczony przez media the sense of his statement was distorted a. twisted by the media- czynniki mogące wypaczyć ocenę sytuacji factors capable of distorting one’s assessment of a situation- obraz wydarzeń został wypaczony the overall picture of the events has been distorted3. (zdemoralizować) to pervert, to warp [umysł]; (zmienić w niepożądanym kierunku) to warp, to distort [charakter, system wartości]- wypaczone poczucie humoru a warped sense of humourⅡ wypaczyć się — wypaczać się 1. (zmienić kształt) [drewno] to warp 2. (zmienić się niekorzystnie) [charakter, talent] to become warpedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypacz|yć
См. также в других словарях:
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego